Opdrachtgever: Particulier
Historie Huis Schouwenburg heeft een 19de-eeuws uiterlijk, maar een oudere oorsprong. Het huis dateert grotendeels uit 1750-1760, maar bij de bouw werd een vroeg 17de- of vroeg 18de-eeuws huis als kern benut. Uit de midden 18de-eeuwse bouwfase bleef het stucplafond in de zaal bewaard. Het huidige, gepleisterde uiterlijk kreeg het huis in 1820. In 1842-1843 volgen ingrijpende wijzigingen. Aan de linkerzijde werd het huis uitgebreid met een vleugel, die in 1868 weer verdween. Een boerderij en het stalgebouw ten noordwesten van het huis werden gesloopt en het nieuwe koetshuis en de dienstwoning op de zichtas werden gebouwd. Gelijktijdig werd de nog aanwezige geometrische aanleg ten noorden van het huis veranderd in een landschapspark. In 1911, toen M.P.D. baron van Sytzama eigenaar was, werd het huis uitgebreid en gemoderniseerd naar plannen van de Zwolse architect M. Meyerink. Het huis kreeg een nieuwe kap. De dienstvleugel werd toegevoegd en de bekroning van de voorgevel aangepast.
Het koetshuis van huis Schouwenburg werd gebouwd in 1842, waarna een jaar later het oudere koetshuis werd gesloopt. Het nieuwe koetshuis kreeg twee inrijpoorten. De indeling van het koetshuis en de paardenstal voor vier paarden zijn nog grotendeels oorspronkelijk. De originele tuigenkast bleef gedeeltelijk bewaard. In de stal zijn de hardstenen drinkbak en de gietijzeren ruiven behouden, waarvan er twee nog voorzien zijn van de houten omtimmering die het vullen van de ruiven vanaf de hooizolder eenvoudiger moest maken. Ook is een van de houten stalpalen nog aanwezig. Aan de westzijde van het koetshuis bevindt zich een personeelswoning, waarin de originele bakoven bewaard bleef. De gevel van deze dienstwoning valt op vanaf de oprijlaan.
Heden Na een 30-jarig gebruik als evangelisch centrum is het huis weer voor particuliere bewoning klaar gemaakt. De oorspronkelijke functie. Daarvoor waren wel een aantal aanpassingen noodzakelijk.Gestart werd met een bouwhistorisch onderzoek. Er konden verschillende bouwfasen worden onderscheiden. De oudste kern stamt uit de 16e eeuw, de nieuwste fase was de verbouwing van het interieur tbv het Evangelische begeleidingscentrum (1976) en de modernisering van sanitaire voorzieningen (ca.1995). Aan elk van deze fasen werd een waardeoordeel toegekend. Op basis van deze beoordeling kon een verantwoord ontwerp worden gemaakt.
Een groot deel van de restauratie bestond uit het herstellen van in slechte staat verkerende onderdelen. Daarnaast werden er een aantal veranderingen doorgevoerd. Er werd bijvoorbeeld een veranda aan de achterzijde van de keukenaanbouw gerealiseerd. Het doel is het gebruik verbeteren van de keuken als woonkeuken en de aangrenzende veranda te verbeteren voor de woonfunctie. Deze veranda betreft een invulling en vergroting van een reeds bestaande open zone tussen de keukenbouw en het hoofdgebouw. Het bestaande cv-hok van de keukenaanbouw uit 1911 is daarbij gesloopt. Het bestaande dak is gehandhaafd en is doorgetrokken tot aan het hoofdgebouw en voorzien van de eerder afgenomen balustrade.
Een andere ingreep is het aanbrengen van een tochtportaal. Het portaal is in hout uitgevoerd en reversibel gemonteerd. Hierbij zijn de marmeren vloer en het stucplafond middels bouwvilt vrijgehouden. Het doel van de wijziging is het verbeteren van de tochtwering en energiehuishouding als onderdeel van het duurzaam bouwen/restaureren. Naast onze inzet hebben de eigenaren veel energie en tijd geïnvesteerd. De gezamenlijke bundeling van krachten leverde een bijzonder bevredigend resultaat op.
[nggallery id=97]
